Gönül verdim sevdalandım yüce dağlara
Bütün heybetiyle durur karşımda
Bir endam ki be heyy, bileği bükülmez yar
Başında bulutlar sırtında kar,
Göğsüne konar göçer her bahar yaylalar,
Çatık kaşları arasında geçit vermez kayalar
Başı yükseklerde bulutlarda gezer
Yağmurdan alır suyunu göz yaşı dereler,
Yükseğinde barındır atmacayla kartalı
Ele vermez hiçbir zaman koynunda yatanı
Çimeni çiçeğiyle, binbir börtü böceğiyle,
Yaşama can katar bu yüce heybetiyle
Her mevsimi insana verir ayrı bir haz
Kışı bir başka güzeldir bir başkadır yaz,
Bazen hırçın olur eli bıçaklı kanlı.
Bazen kalkan olur saklar kaçanı
Nağme olur türkülere ağlar analar
Zaman gelir yavrusunu dağlarda arar
Günü akşama kavuşturur güneşi saklar
Ey benim başı bulutlu Yüce DAĞLARIM..
DAĞARCIK – İzmit /15.01.2007-00:07
Ferah YılmazKayıt Tarihi : 15.1.2007 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dağlara olan sevdamı ancak bu sözlerle anlatmaya çalıştım....
tebrikler ferah.
TÜM YORUMLAR (2)