dağlar beni çağırıyordu
sisiyle dumanıyla
yarim bana bakıyordu
sesiyle nefesiyle...
dağlar beni bekliyordu
karıyla boranıyla
yarim beni çekiyordu
nazıyla edasıyla...
dağlar beni tanıyordu
kuşuyla kurduyla
yarim beni anlıyordu
ölümsüz bakışıyla....
Fikret Turhan-Yalova,
11 kasım 2016
Kayıt Tarihi : 11.11.2016 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!