Cebimde son paralar,
Önümde güneş,
Arkamda dağlar.
Zaman pervasız geçiyor.
Burukluk yüzümde sitem,
Donukluk havanın serin rüzgarlarında.
Üşümenin uğultusu montuma çarpıyor.
Çıktıkça güzel manzaram ,
İndikçe kederden basma hüznün,
Kalıp kalıp dumanları, etrafımı sarıyor.
Birgün daha geçiyor ömürden.
Bin gün daha geçer mi böyle?
Dolu dolu, doya doya.
Önümde güneş,
Dağlar arkamda?
Ahmetcan Kalır
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmetcan Kalır](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/12/daglar-arkasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!