Dağlar Şiiri - Sabit İnce

Eğer sizde biraz merhamet varsa
Dertlerim artıyor yol verin dağlar
Nazlı yar çıkışta yoluma dursa
Solmasın gonca gül yol verin dağlar

çökmüş dayanmıyor gönlümün damı
Deli, mecnun deyi kınaman beni
Sağımda ardıcı solumda çamı
Size tutunayım el verin dağlar

Ben de sizin gibi yoktan olmuşum
Beli demişim de, karar vermişim
Mahsur misli ben de dara girmişim
İpinin öldürmen dal verin dağlar

Mevla bindir çiçek sizi süslemiş
Türlü renkler verip gergef işlemiş
Gelen gider olup göçe başlamış
Arıya çiçeği bol verin dağlar

Acımadan yakıp kesip iz ettim
İniş yokuş dinlemedim düz ettim
İnce gönlü göyündürüp köz ettim
Yanan bağrınızdan kül verin dağlar