Dağlanmaz kamış Şiiri - Musa Bilgin

Senin gönlün uçsuz bucaksız devrandır,
Suretinden başkasını görmüyorsun aynada?
İçindeki alemde bir başkalık vardır,
Nerden bileceksin kendini sormadıkça.
Suyun bulanmış dibi çamur deryası,
Dalmışsın içine tertemiz sanarak
Battıkça batarsın derinlere doğru
Her tutuğunu inci mercan sanarak.

Dünyalık makamın muhterem görünsede,
Can kuşun konmuş kaf dağına.
Ney’in feryadını edersinki?
Kızıl ötesinden geliyor çığlık sesin,
Hasret kalmamış ezeli alemine,
Sancılar çekmiyor gamsız gönlün,
Ağlatmıyor aşksız nağmelerin,
Semazenler durdu haberin varmı?
Sen dağlanmaz kamışsın inleme,
Simsiyah olmuş gönül sayfaların,
Aldanıp aldatma,
Sen ney olamazsın insanlık adına