Kimse görmesin diye, kirli çoraplarımı gizledim,
İğrenç kokuyordu çoraplarım,
Başımı çevirip, dağılmış odama baktım,
Kim toplayacak şimdi bu odayı, moralim bozuldu,
Tam da sırasıydı sanki, telefon çalarken bir yandan,
Bir yandan da kapı çalıyordu, telefona inat.
Susun dedim içimden lanet olasıcalar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta