Yamacına çık şu dağın,
Ta doruğuna, ta tepesine.
Duyulmaz o an ağladığın;
Kimse gelmez sesine...
Bırak boşluğa kendini,
Beraberinde götür sırları.
Çiçeklere bırak rengini;
Döşek yap, yeşil kırları...
Duyan olmaz deme,
Dağın taşın kulağı var.
Ecel götürsün beni ölüme,
Her gecenin şafağı var...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!