Dağın İsyanı Şiiri - Barış Can Bıyıklı

Ben bir dağ çaresizliğinde,
Bir dağ kudretinin çaresizliğinde,
Gökten bağımsız değilim;
Gök benim evim.

Bırakmaz toprak kökümü,
Kayalarımdaki kökümü.
Ne taşır omuzda yükümü
Ne tutar çakıllarda elimi.

Sarptır yamacım, sarp özüm.
Mahkum bağrıma tek sözüm.
Dilsizim bir heceye,
Ozanların yandığı geceye.

Bir dağım ben bağrı yanık.
Bir dağ ki ruhuna gökler batık.
Meziyet değil çektiğim acı.
Acım benim ruhuma katık.

Kaç dağ gördün yıkılır yere?
Kaç tanesi ulaşır göğe?
Ben bir dağ çaresizliğinde,
Çare bulamadım hiç kendime.