Bir gün ölürsem beni bir dağın başında
Çam ağacının dibine gömsünler
Serin olur diye istiyorum
Benim için değil yavrularım rahat etsinler
Ama dağı kendim için istiyorum
Dağlar’ın halinden dağlar anlar
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
İnsan hiç eğilmeyen zirveler gibi dik olmalı. Duruşuyla, düşünceleriyle, değişmeden hep kendileri olarak kalmalarıyla gerçek insanlara örnek olmalıdırlar. Dağbaşı, zirve sözcükleri aslında düşünebilen insanlara çok şey anlatır. Özgürlük ordadır, dünyya bakan geniş açı ondadır, binlerce güzellik sergileyen çiçekler ondadır.. Tam puan + ant.. seviler başarılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta