sen portakaldan denize bakan bir yoksulluksun Akdeniz'in göbeğinde
acemi bir yüzle gülümseyen virgüllerin de dostusun
bir sevişmenin en yırtılan yerisin sen, güneşe vurulursun
körlükler yürürlükte tarihin gümüş asmalarında
coğrafyaya şaraplar döküyor el yordamıyla arzu,
ve uçurum unutturuyor düpedüz korkak olduğumuzu
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
