sen portakaldan denize bakan bir yoksulluksun Akdeniz'in göbeğinde
acemi bir yüzle gülümseyen virgüllerin de dostusun
bir sevişmenin en yırtılan yerisin sen, güneşe vurulursun
körlükler yürürlükte tarihin gümüş asmalarında
coğrafyaya şaraplar döküyor el yordamıyla arzu,
ve uçurum unutturuyor düpedüz korkak olduğumuzu
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
