dışarıda fırtına var
içimde de erimeyen o şey
uykuya tutturacağım ben bu hayatı diyelim
bir de ölüm orucunu içe atılan sevdanın
dışarıda fırtına var
gözümde düşmeyen bir şey
İşten değildi eskiden ağlamak
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Dağ başında fırtına zulüm aslında fırtınaya tutulmuş yapraklar zulümden kurtulamayan insanlar olsa gerek . Kutlarım efendim yine harika bir şiir yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar
Teşekkür ederim
...hem de nasıl
Sesinize selam.
Fırtınada geleni kader deyip kabul edelim
Bravo
İnşallah, sağolun ..selamlar
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta