Dağbaşı Şiiri - Hâli Se

dışarıda fırtına var
içimde de erimeyen o şey
uykuya tutturacağım ben bu hayatı diyelim
bir de ölüm orucunu içe atılan sevdanın
dışarıda fırtına var
gözümde düşmeyen bir şey
İşten değildi eskiden ağlamak
sayın mikrofon, sayın annem, sayın jüri
ağırlamak yaprakları
saymak misafir
işten miydi
dizlere devrilen bir cümle kalmak

( ikimiz öldükten elli yıl sonra yayınlansın
bu soğuk..avuç içlerine yazılan itiraf
göz mümessili mesela cürmün
kara bir teleği hokkaya banmak
sonrası unutmak
yastıkaltında )

kar çiçekleniyor kaderimde

eli boş gelmemiş bu kez fırtına.
~