karanlığında hırpalanmış yalnızlığım
bitirilmişliğim cabası başıboşum
sustuğunda ezgilenen sesi
yalazlanır yıldızlarda gördüğüm ışık
kanadığında dudağımda düşen sözüm
neye yarar ağladığım söyle iki gözüm
tir tir titrediğim düşlerimde
gün yüzüne çıkar sancı dişlerimin dibinde
soluduğum nefes günden kalan son demdir
içimde acıyan yanımı sorma hep sendedir
seninle var oldu seninle yok olacak
iz burgacında sızıları armağan
yalnızlığımda tüter incecik bir duman
curamın keskinliğinde tınılar beynim
ciğerimde yangın kahreder gönlümü
dağarcığımı sıyırdım tenden
ne olacaksa olsun yalnızlığım
130411denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 5.5.2011 07:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!