3.12.1994 İzmir/Konak
Yüzük parmak ve orta ortada,
İşaret ve serçe aşağıda,
Baş parmak yukarıda.
Yüce dağın yanarı tek bir kıvılcım.
Diğer tüm üst perde parmaklar;
Diğer tüm parmaklar aynı anda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yaşanmış hiçbir şeyin geri dönüşü olamaz çünkü
Sanki "Kızılderililerin" dansı,
İnandıkları perilere, ya da efsanelere parmakları ile özdeşleştirip,
Bir volkanın eteğinde ayin...
Ne bileyim,
Bu bir ritüel, böyle çağrışım yapması gayet doğal...
Yalnız volkanın patlamasına neden güldüler,
Sonra sessizleştiler, anlayamadım...
Bir mesajı var şiirin, aynı ortamı yaşayanların bileceği..
Tebrikler Genç Şair...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta