3.12.1994 İzmir/Konak
Yüzük parmak ve orta ortada,
İşaret ve serçe aşağıda,
Baş parmak yukarıda.
Yüce dağın yanarı tek bir kıvılcım.
Diğer tüm üst perde parmaklar;
Diğer tüm parmaklar aynı anda,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Yaşanmış hiçbir şeyin geri dönüşü olamaz çünkü
Sanki "Kızılderililerin" dansı,
İnandıkları perilere, ya da efsanelere parmakları ile özdeşleştirip,
Bir volkanın eteğinde ayin...
Ne bileyim,
Bu bir ritüel, böyle çağrışım yapması gayet doğal...
Yalnız volkanın patlamasına neden güldüler,
Sonra sessizleştiler, anlayamadım...
Bir mesajı var şiirin, aynı ortamı yaşayanların bileceği..
Tebrikler Genç Şair...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta