Yüzük parmak ve orta ortada,
İşaret ve serçe aşağıda,
Baş parmak yukarıda.
Yüce dağın yanarı tek bir kıvılcım.
Diğer tüm üst perde parmaklar;
Diğer tüm parmaklar aynı anda,
Bir kaçı oval, bir kaçı düz...
Yer kabuğu ısınmış ve çatlamakta..
Aşağı perde parmaklar sabit,
Dağın bir yüzü kızgın bir yüzü pes,
İniltiler ve uğultular eteklerde,
Yüzük parmak ve orta bu aralıkta rest!
Mırıldanıyor Dağ Perisi,
Bir şeyler yapıyor parmaklarıyla¿
Titriyor yer kabuğu ve dumanlanıyor ses.
Tüm kılcallarından hareketle magma yırtılıyor!
Lavlar eteklere bulaşıyor,
Parmaklar birbirlerine tutuşuyor.
Sıçrayan eriyik madenler sağa sola,
Dağ, sönmek üzere yanık formuna ulaşıyor.
Kahkaha,
Sessizlik... .. .
Kayıt Tarihi : 22.3.2023 06:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dağ Perisi için sıradan bir gündür, seçilen dağa uçar ve parmaklarıyla, mırıldanarak eşi az bulunan dansını yapar. Dağın patlaması Dağ Perisi'ni güldürür ve sessizlik... .. .
İnandıkları perilere, ya da efsanelere parmakları ile özdeşleştirip,
Bir volkanın eteğinde ayin...
Ne bileyim,
Bu bir ritüel, böyle çağrışım yapması gayet doğal...
Yalnız volkanın patlamasına neden güldüler,
Sonra sessizleştiler, anlayamadım...
Bir mesajı var şiirin, aynı ortamı yaşayanların bileceği..
Tebrikler Genç Şair...
TÜM YORUMLAR (2)