Dağ Gibi Yiğitler Şiiri - Kemal Doğanay

Ozan çalar sazı elde
Türküleri söyler dilde

Kavim kardeş birlik olur
Hak yerini mutlak bulur

Yıldırımdan yıldız olmaz
Davul daim hızlı çalmaz

Aşıklar hep destan yazar
Hak oyunu çabuk bozar

Başlarında börkleri var
Altın sırma kürkleri var

Mermer olan kaya serttir
Alperenler gerçek merttir

Bacalardan duman tüter
Gece bazen baykuş öter

Meydanlara çıkar atlı
Kartallar çelik kanatlı

Düdük öter oyun biter
Bu hasretlik bize yeter

Cephelerde esen yeller
Türkü söyler tatlı diller

Neden niçin,nasıl deme
Birlik olda gelme yeme

Her odada yanan ocak
Duman tüter köşe bucak

Dost olanlar seni bulur
Hak sevenler mutlu olur

Sonucunu sorma bana
Söyleyeyim şimdi sana

Dağ gibi yiğitler gitti
Bu hikaye burda bitti.