Dağ Gibi Adamlar Şiiri - Uğur Musab Şahin

Dağ gibi adamlar, dal gibi kırılıp soldu
Kiminin yarası derindi, kangren oldu.
Kuruyan dalların yemişi toprağa düştü
Erken gelen kış ayazı, ağaçları vurdu.

“Hani acı patlıcanı kırağı çalmazdı”?
Hepsi asırlık ağaç, rüzgârlar kıramazdı?
Her biri eski toprak, birer birer gittiler.
Hani yerlerini kimseler dolduramazdı?

Fidanlara yazın gölge, kışın da siperdi.
Senelerce eşe dosta meyveler verdi…..
Dondurucu soğuklar, yakıcı sıcaklarda,
Onca yıl gölgesinde, yolcular dinlendi.
2023