sen dağlara yakışırken,
dağ çiçekleri sana yakışıyordu.
İnancımın, umudumun, sevdamın besleyeni,
güler yüzlü yoldaşım!
Şimdi, ayın bakışları altında,
kıvrılan derenin titrek akışında
sana bir şiir demledim.
Bağışla cesaretimi,
bilirim ne yapsam da yetersiz kalacak.
Ancak kabul et yoldaşının bu mahcup duygularını…
Uzaktın, hep uzaktın
Ne yapsak da
Sen hep en uzaktın
O denizin tadı yok şimdi
Tuzundan arınmış gibi…
Gözyaşlarımın inişine şahitlik eder dolunay
Bilirim randevusuna geç kalmamalı
Verilen söze sadık kalmalı
Ve sessiz gidişlere
Yalnız yolların masumluğuna
Aldırış etmeden, üzülmeden
Gözyaşı akıtmadan
Bir sebebinin olduğuna inandırmalı yüreği
En azından asi gülüşleri…Ali ALKIS
Kayıt Tarihi : 28.5.2019 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Alkıs 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/28/dag-cicekleri-sana-yakisiyordu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!