Dağ Adamıyım Şiiri - Yusuf Arıkan

Çöreklenir içime bir unutulmuşluk duygusu,
Dağlara vururum kendimi,ben dağ adamıyım.
Dağlar gibidir içimdeki erişilmezlik duygusu,
Özgürlüğü yaşarım içimde,ben dağ adamıyım.

Dağların güzelliğine hayran yaşadım,vurgunum,
Yeşilden renk cümbüşünü izlerim,mest olurum.
Nefes alışım başkalaşır,dağda huzur bulurum,
Gönlümde kır çiçekleri açar,ben dağ adamıyım.

Dağlara gibi,bulutlar sarar başımı umutlanırım,
Güngelir yel değmiş gibi titrerim,duygulanırım,
Dağların güzelliği yansır içime,aşka kanat açarım,
Hayaller kurarım sessizlikte,ben dağ adamıyım.

Sevgim yalansız,duygularım sular gibi durudur,
Hiç kimseyi aldatmak istemem,doğruyumdur,
Dağlar gibi huzurlu,çocuklar gibi mutluyumdur,
Sözüm özüm birdir,özgürüm,ben dağ adamıyım..

Çocuklaşırım dağlara çıkınca,sularıyla oynarım,
Çamurlara batsam da güler geçer oyalanırım,
Bir ağaca çıkabilsem bayraklara eş sallalanırım,
Dağlarda gezerken mutluyum,ben dağ adamıyım..