D/üşüyorum Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Dipsiz uçurumlarında parçalanıyorum.
Kırıntılarıma sevinir gölgen.
Dostu olmazmış ya düşenin,
Bir tekme de sen vur derler hani?

Düşüyorum kayalarına çarpa çarpa,
Düşüyorum vicdanına,
D/üşüyorum derin ve uçarı...
Bitmiyorsun.
Dinmiyor karanlığın...

Tut desem kime diyeceğim?
Tutulacak yerim mi kaldı, kulpsuzum?
Topla desem uçmuşum
Aykırı zerrelerim yerlerde.
Olmuyor...
Anıtsal bir kapı açılıyor ta canevimden
Aşka sevgiye dair./Sonra?
Sonra kapatıyorum herkese,
Falcı kadınlar söyledi,
Yüreğim kabarmış biraz...