Sonunda varacağımız yerdir toprak,
Sorumsuzluk bunu düşünmeden yaşamak..
Yaradan da bizi oradan yaratmış!
Ruhumuz ayrılacak cesedimiz olacak toprak…
Ne güzel yüzler ne güçlü vücutlar,
O koşan bacaklar o saran kollar.
Yaşlandıkça aranacak hep gençlik,
Doğduğumuz ana kadar yolculuk var!
Bu hızın önüne kimse geçemez.
Devran dönüyor buna güç yetmez.
Her doğan bir gün ölümü tadacak!
Doğarken hep ağlanır ölürken herkes gülemez…
26 Ocak 2011
Çarşamba 14/12
Maşukiye/Kartepe/Kocaeli
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 22:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Varyeter](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/26/d-dogarken-hep-aglanir.jpg)
O koşan bacaklar o saran kollar.
Yaşlandıkça aranacak hep gençlik,
Doğduğumuz ana kadar yolculuk var!
aslında yolculuk çok uzun hemde çok önemli olan gideceğimiz yolun sonunu bulabilmek tebrikler arkadaşım güzel bir şiirdi.....
kutluyorum...........sevgiler...........
usta kalemler grubu
TÜM YORUMLAR (4)