Yaşadığın şehri düşünüyorum,
o şehirde paylaştığın an'larını.
Yüzüne çarpan yağmur damlalarını.
Kilit taşlı sokaklarını.
Papatyaları.
Ve
başka şehirlerde yaşıyor olmamızın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta