Bir çuval pirinç oldum
İçinde dolandım durdum
Haşlandım piştim sofraya kondum
Kaşıkladı aç yürekler,doymadı
Her kaşıkta taş oldum,ayrıldım
Yedirmedim direndim durdum
Bir çuval pirinç içinde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta