Çürüyen Ruhumun Lal Öpücüğü

Düşlerin sürmelediği uykularda bas gecemi
Uzaktır gündüzlere
Göğsümde kurduğum mihrap

Çiğ damlasıdır hasretim
boşalacak avuçlarına
Hayata yalnızlık penceresinden bakarak
Sıcak bir deniz gibi sokul bana

Aşkın güneşi erken yükselir burda
Müptela bir serçeyim
gelip kondum perçemlerine ıslak
Nakışlı dudakların yetecek güldürmeye
Utançla kapanan gözlerimi

Gizlendiğim saklıkentsin içimde
Sen bana ne kadar uzaksan
Ben sana o kadar yakın
Terk etme beni
içimdeki volkanın son hücumuna

Yıkılan gecelerimden
çürüyen düşler kalır geriye
Yitik bir uykunun coğrafyasında
kanayan bir yürek
ve
solgun bir gül çoğalır