Gözümün katmanlarına işledikçe aksin,
Baygın bakışlarında çocukluğuma döner,
Paslı çemberimin tiz sesiyle avunurum,
İlk aşklarımı anlatmak gelir içimden.
Dudağındaki mut'u tatmak, parmak parmak,
O, çocukluk çağı ardındaki gerçeğe dalmak,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Şimdi, her yüklü yürekte bir düğüm,
Sevgiden koparılmış kanayan dudaklar,
Hani bir tadımlık sevgiydi koştuğumuz,
Umut ağaçlarında 'Çürümüş İnsanlığımız'...
Yine farklı bir anlatım. Yine başarılı bir şiir.
Tebrik ediyorum içtenlikle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta