Tutunuyorum her defasında hayata;
Elimden gelmiyor artık mutluluk çabası da.
Mutlu olmak, hayalmiş gibi geliyor artık…
Oysa nasıl mutluydum önceki yaşamımda.
Baksan, en mutlu insanlardanım dışımda;
İçimi sorma, sürüklerim sizi de çıkmaz sokaklara.
Karar verdim; yalnız kalmam lazım hayatta…
Bir başkasının hayatını çöp etmemek düşüncem aslında.
Tıkılıp kalıyorum beynimin içindeki zindana;
Anahtar yok… Nasıl kurtarasın beni?
Çürüyüp gitmek, cabası hayatın artık bana;
Gelecekte yokum ben dostlarım, mutluluklar hayatınızda.
Kayıt Tarihi : 4.1.2025 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!