Çürümek Şiiri - Mete Güleç

Tutunuyorum her defasında hayata
Elimden gelmiyor artık mutluluk çabasıda
Mutlu olmak hayalmiş gibi geliyor artık
Oysa nasıl mutluydum önceki yaşamımda

Baksan en mutlu insanlardanım dışımda
İçimi sorma sürüklerim sizi de çıkmaz sokaklara
Karar verdim yalnız kalmam lazım hayatta
Bir başkasının hayatını çöp etmemek düşüncem aslında

Tıkılıp kalıyorum beynimin içindeki zindana
Anahtar yok nasıl kurtarasın beni
Çürüyüp gitmek cabası hayatın artık bana
Gelecekte yokum ben dostlarım mutluluklar hayatınızda