Çürüme Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

Kendini bilmekle başla hayata,
Önünü görmeden yürüme oğul!
Çok fazla güvenme bindiğin ata,
Başına karları kürüme oğul!

İyi aç kulağın sen dinle beni!
Dikkat et içinde büyütme beni!
Hastalık sanarak yüzünde beni,
Aynaya baktıkça erime oğul!

Renk verir ağaca yaprağı, dalı,
Arının kovanda bozulmaz balı…
Düşürme dillere budun’u, kolu
Lanet okutturma dirime oğul!

Altından olsa da atın eğeri,
Erbabı değilsen olmaz değeri!
Acıyıp kediye versen ciğeri,
Gözünden ayırıp ferime oğul!

İnsanı yüceltip, hakka eğil sen,
Sözüne sahip ol, emin değilsen!
Lal etme dilini, konuş ehilsen,
Taşları yağdırma serime oğul!

Aç tavuk rüyada darılar görür,
İçini, dışını kıskançlık bürür!
İtler ürüse de kervanlar yürür!
İtlerle birlikte ürüme oğul!

Ayaklar altına koyar sabunu,
Şeytana uyup da olma zebunu…
Eşrefi Mahlûksun unutma bunu,
İsmini yerlerde sürüme oğul!

Akla hükmetmesin zorla nefsini,
Aklı olmayanın olmazmış dini!
Müminin Kâbe’si olan kalbini,
Fitneyle, fesatla bürüme oğul!

Şahan der ki geldik, gideriz aha,
Bu dünya fanidir yar olmaz şaha…
Sen, seni hatırla yönel Allah’a,
Amaçsız, hedefsiz çürüme oğul!