Çürüme Şiiri - Can Akat

Yakışına, bakılırken
Kendine bakılmak için,
Yakıştırma
Çürümenin başladığı yer
Çıkardın üstündeki seni,
Değiştirdin kimliğini
Kaç göz karışacak ruhuna,
Karar ver

Sözler kaybederse,
Masada sandalyesini
Gözler yudumlar,
Hevesin bitmeyen kadehini
Uykuda değişen kadehler,
Götürür yeni limana
Kaç iskelede kirlenen mendil değer,
Dudağına

Göğü tutsanda başka omuzların üstünde
Kristal yağmurlar,
Parmağını öpemeden diz çöker
Ayaklarında, yürüyen karıncanın bıraktığı yük
Zamanın saçlarından,
Topladığın iltifattan da büyük

Ruhun bekaretini bozmadan,
Dişlesen de hazzı
Dudak payında sarhoş eder,
Çürümenin cazibesi
Kendini koy başına,
Nötürle kalbe fırça süreni
Kaldırma cilanın kabuklarını,
Acı öter,
Batan geminin sireni

Bir kere başladımı,
Yayılır kanser gibi hücrelere
Sızar yan kapıya,
Işık hızında
Ellerinle yakarsın ateşini,
Söndürmek için yangınını
Kendin de çürürsün,
Su olamazsın,
Rüzgar olduğun alevlere….