Çürük Şiiri - Osman Şener / Ahirzamanoğlu

Rengi güzel bir gül alayım dedim
Gövde çürük, yaprak çürük, dal çürük
Şöyle gezip dolaşmaktı muradım
Dağlar çürük, ova çürük, çöl çürük

Çoğu gönlünü ateşle yakmıyor
Evlat ana-babasını takmıyor
Kimse kimsenin yüzüne bakmıyor
Hısım çürük, ahbap çürük, el çürük

Bahar kışa, kış bahara karıştı
Düz yüzeyler kısım kısım kırıştı
İnananla inanmayan barıştı
Şartlar çürük, sözler çürük, dil çürük

Beden kaldı, ruhu gitti kiminin
Hatırı yok dayı, hala, emenin
Şoförü yok hayattaki dümenin
Rota çürük, taşıt çürük, yol çürük

İlk görüşte sevmiş idim hakiki
Bunun yanda hûri kızı da ne ki
İnceden inceye bir de baktım ki
Kafa çürük, kalbi çürük, bel çürük

Osman olmaz, gayri böyle olamaz
Bu rezâlet içimizde kalamaz
Birbirine durumunu soramaz
Saygı çürük, şefkât çürük, hâl çürük

Osman ŞENER - 1976 - Samsun