bu savaşı kadınların kulakları sağır eden çığlıklarıyla doğurduğu erkek çocuklar çıkardı
kimisi duvar diplerinde sobelendi
kimisi rüzgara yakalanıp acımasızca ebelendi
şimdi o çocuklar dünyanın başını döndürecek kadar çok mutlular
çünkü vuruldular...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta