Çünkü Susarsam Yok Olurum

Çünkü Susarsam Yok Olurum

Bir sokağın köşesinde unuttum kendimi,
adımı çağıran olmadı.
Bir yanım çocuk kaldı hâlâ,
bir yanım çoktan toprağa karıştı.

Acı dedikleri şey,
bazen bir annenin duasında saklı,
bazen bir mahkûmun mektubunda.
Ben ikisini de okudum,
hiçbiri kurtarmadı beni.

Dost dedik,
herkesin cebinde kendi menfaati,
aşk dedik,
herkesin içinde bir mezarlık.

Yine de yazıyorum,
çünkü susarsam yok olurum.
Kelimelerim bile yorgun artık,
ama hâlâ insan kalmaya çalışıyorum.

Burhan GÜLER