Şimdi ne kaldı geriye,
Ne hissediyorsun?
Büyük bir yangının ortasındamışsın gibi,
Alevler seni içine çekiyor gibi öyle değil mi?
Ne kısaymış değilmi aşkın ömrü,
Ne üzücüdür ki sevgi bitmiyor...
Giden gitmiş olsa bile,
Sevgisi daha da yükselmekte.
Birgün geçer kapından yada sokağından,
İster istemez bakarsın, o da sana,
Onun bakışları utanışındandır,
Ama sen hala sevdiğini sanarsın.
Hep bir umut olur içinde,
Onu kimseyle görmediğin sürece.
Hayatın kötü yanları hep olacaktır,
Her iyinin içinde bir kötülük mutlaka doğacaktır,
Hayatın en kısa yaşanan anlarından biride aşktır.
Doğru zaman doğru insan,
Aranan hep bu oldu.
Ama kader dediğimiz,
Bize ne sunduysa mecbur yaşayacağız,
Çünkü kaderimiz bu
Çünkü Mecburuz.
Kayıt Tarihi : 21.1.2006 18:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/21/cunku-mecburuz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!