Çünkü Hep O Adamlar Şiiri - Özgür Günsay

O adamlar yorarlar
Ellerinden gelse cennete han yaparlar
Gönül yıkıp hatır sorarlar
Bunları yaz bi kenara Tanrım, sonra affına sığınırlar
Ele avuca sığmayanı bir cüzdana sığdırırlar
Sevmiyorum sizin gibi cepleri para dolu adamlar
Çok yol aldım bu yaşıma kadar
Sor bakalım bende ne cevaplar var
Sussam dilimde konuşsam beynimde urlar
Herkes çok bildiği için susar
Konuş çünkü bende konuştukça dindi ağrılar
Ama bi yere kadar
İnsan oğlu bu alışır
Her gece söver de bir gece barışır
Elinde ne kaldı diye sorarsan yüzüne kapılar kapanır
Kime kaçsan kendine yer yok
Kendine bile mecalin yok
Herkes öğüt verir bak yanlış bu doğru da şu
Doğru uzakta olduğundan herkese yanlış komşu
Bedeni bir giysi diye giyip
Çok elbiselere bezenip
Her kumaşa boyun eğip
Sorarım sana ne zaman kopmuş bu ip
Her yanım paraya aç it
Onları bir gece salıverip
Yalasınlar bakalım açları
Belki doyar kirden o cehennem çukuru gibi karınları