Çünkü dışlanmış Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Uyuyakalmışım zaman içinde
Uyanınca gördüm kalbim taşlanmış
Gençken sevgilimdi, aklar saçında
Bıkmış hayatından sanki yaşlanmış.

İsraf olan ben mi, yiten yıllar mı,
Yoksa her an acı çeken haller mi,
Meyvesiz kuruyup kalan dallar mı?
Sonbahara dönmüş her şey kış lanmış.

Keşkeler olmasa özlem tat vermez
Özlem artmayınca sine düş görmez
Canlanmayan arzu vuslata ermez
Aşk vuslatta pişmiş veya haşlanmış.

Yaşanmayan düşler biter gecede
Düşlerin yorumu sır, bilmecede
Sözü tamamlayan derin hece de
Aşkın söylemine yeni başlanmış.

Baharda açmayan çiçekler gibi
O da sonbaharın hükmüne tabi.
Durmuş oğlu aşık kalbin sahibi,
Karşılığı yoktur çünkü dışlanmış.