iç yıkıcı bir sarısı vardı ışığın
nokta nokta giden adımlara yakıştı da
yanıbaşımdan
beni olduğum yere çakan özlemi düşünmeden
söndü uzağıma...
kalp atışlarımın arasına sıkıştı
karanlığın eli
zamanla yarıştığım halde
ona yenileceğimi düşünerek
bana ömrümü unutturmadan
şiirler yazdırıyor
ölümler üzerine...
kırağılı sabahlarla başlıyorum güne
yüzün güneşin yerinde ama
gene de üşüyorum...
bu dem başka dem
çünkü başka
bu demde...
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!