Cünkü Ask Kainatidir Insan

Sen görmüyorsun camlardan süzülüp akarken yağmur
Resimlerin soğuk yüzü solgun ve donuk renklerle
Uzatılan eli öpülürken etekten belden dekoltesi yarı çıplak davetiyelerin
Duymuyorsundur sen yaz şarkılarını kırlangıçların
Yerler sarsılır Gökler gürlerken
Merdşivenlerin yokuş aşağısıdır gizlice mahzen
Sen anlamıyor
Ne yükler altında
Dağın yamacını derenin,,,
Duvarın yüzünde öylece duran saatin vakti geldiğinde dökülen çığlıklarını
Sarnıçları bilmiyorsun fincanları kahveleri
Gidecek halde değilken
Hisarları burçları ve asma köprüleri bilmiyorsun
Görmüyorsun bile donmuş bir nehrin
Buza kesmiş sularında
Buğulu gözlerinin ıslaklığını anlamıyor
Görmüyorsun bile sen
Oysa senin içinmiş gibi yapılmış bil kendini
Bu dünya fuarını
Bu toprak toprak saksılanmış sergiyi
Muavinlikteki künyesi fosilleşmiş insanlığı
Ve yeşermiş solmuş olan biten herşeyiyle
Beyaz düş
Kara yazı, mor leylak, ala gül, ıtırlı karanfil , yosunlu ırmak, zakkumun zehri, bal ve böcek
Hem sana hem dut sever bülbüledir bunca kutlu hediye
Tüller arasında aralanan perdelerin hayat kapısı, ömür eşiği, b seyir seyran penceredidir
Badem ağacı abu hayat suyu nohut kavurgası buğday firiği ve cümlesi
Senin içindir bu uçurtma ve gökyüzü
Sen görmüyor duymuyorsan bile
Kıymetini bilerek yaşamana bak çünkü insan kainata aittir
Çünkü kainatta ne varsa aşka aittir
Çünkü aşkı kainattır insan

Mayıs/24