YIL 1994.
Evimizin tek kızı Elifimiz Haziran ayında evlenmiş, Amasyaya gitmişti. O sene büyük oğlum Cem epey bir gecikmeden sonra 26 yaşında asker oldu. Acemi birliği tesadüfen Amasya oldu.
27 Ağustos da küçük oğlum Cüneytin, Samsundan vefat haberi geldiği zaman, askere gidecek olan oğlum Cem de Eskişehire, babannesine ve teyzelerine allahaısmarladık demek ve dualarını almak için gitmişti. Ertesi gün geldiği zaman evdeki matem havasını görünce, anneanneme mi bir şey oldu, diye feryât etmiş, kardeşinin vefatını öğrenince de yıkılmıştı. On gün izin verdiler. Kıtasına 10 gün sonra katıldı.
Acımız sonsuzdu. 1994 senesinde kızım gelin oldu. iki ay sonra yavrum, Cüneytimi kaybettik. 10 gün sonra Cem askere gitti.
Ev bir anda bomboş kaldı. O günleri anlatmaya kelimeler kifayet etmez.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Sevgili Halenur hanım, bir tesadüf sonucu sayfanızda, Cüneyt'li duygularınızın içinde buldum kendimi .. Evlat acısı çok zor, başına gelenlerden dinlediğim kadarıyla.. Allah yardımcınız olsun, başınız sağ olsun.. Rabbim onu sizden daha çok seviyormuş ki yad'ına almış.. Bir anne için yarabbim ne kadar zordur herhalde.. Hiç kimseler evlat acısı ile sınanmasın.. Sabırlar diliyorum .. Yürek acınızı ise kaleme almanız rahatlamanız açısından çok güzel olmuş.. Hatta Cüneyt'li günlerinizi kaleme almaya hatıralarınızı yazmaya gayret edin.. O'nu hatıraları ile yaşayın..
tekrar Allahtan rahmet diliyorum, başınız sağolsun.. Acı evlat acısı kolay değil..
CÜNEYT ( büyük bir mutasavvuf, küçük asker ) makamı ismiylede olsa bu ismin kıymetini biliyorum halenur hanım belliki oğlunuz isminin güzelliğini hakkıyla taşıyordu ve rabbim ona şehadet tacını taktı.ne mutlu size ne mutlu o makama erişene
Allah Cüneyd'ın mekanını cennet etsinSizi ulvi düşüncenizden ve Allah a inancınızdan dolayı gösterdiğiniz metaneti tebrik eder.Acınızı paylaşır acı çekenlere sabır ve metanet dilerim.Kalanlara da sağlık ve afiyetler dilerim
Offff..Offf...Halenur Hanım..Ne yaptınız siz..Dağıldım ben inanın..
Kalanlara Allah sabır versin...Sevgilerimle dost yürek..
Sabır taşı bile çatlarmış da insan yüreğine verilen sabırla öğrenirmiş tevekkülü.Allah yardımcınız olsun; derler ki kimse evlât acısı tatmasın,onu ancak tadanlar bilirmiş.Annem de ablamın ölümünden sonra hayata küstü ve bir yılı bulmadan arkasından gitti.
Oğlunuz ışıklar içinde uyusun Hâle hanım, Yaradanın rahmeti üzerinde olsun.
Sağlık ve sıhhatiniz yerinde olsun inşallah
Sevgiler gönderdim
Halenur Hanım, kolay katlanılır bir dert, tasa değil; ama her şeye karşın yaşamda, inançları daha güçlü kılarak ayakta kalmak, en büyük insanlık değeri bence. Bu bakımdan Allah'dan size, acıların en büyüğüne katlanacak sabrı vermesini ve Cüneyt yavrumuza rahmet dilerim, ruhu şad olsun. Sağlık ve esenlikler dilerim. (10on)
Halenur hanım,
Çok hüzünlü baştan sona kadar rabbim tahsilatını af ve mafiret etsin kalanlara sabri cemil versin kolay değil ateş düştüğü yeri yakıyor,
Ancak cüneyt kardeşimiz şehit olmuş kutsal bir örtüye bürünmüş ne mutlu acıyan bizlere acısın sevgili halenur hanım o bir cana borçlu idi ödedi mekanı cennet olsun......AMİN
Ben bu yazıyı nasıl bitirdim hala kendime inanamıyorum..ve ben hala ağlıyorum. Bir ana olarak derinden hissettim o acıyı..Allah sabırlar versin. Cüneyt ışıklar içinde uyusun sevdiklerinin kanatları altında..
Siz en büyük acılardan birini yaşamışsınız. Hala boğazımda duran kocaman bir yumruk nefes aldırmıyor bana..Sözüm tükenmedi ama yüreğim tükendi sanki..
Sevgim ve dualarımla.
''Gemiler hep batar.Çünkü her gemi eninde sonunda batmak için yapılmıştır ...'' der Ali TEOMAN.
Ya bizler?
Değişmeyen en ilenç gerçektir ölüm.Güneş'ten sonra dik bakılamayan öteki gerçek yani!
Sayın KOR'un yüreğine düşen kor bunlardan biridir.
Anekdotta, Cüneyt'e değgin duyguların her biri infilak şiddetindeydi.
Olay ve o olay etrafındaki gelişmeleri; yaşayan'ın ;daha doğrusu bir Anne'nin ağzından öğrenmek ve dramını açmadaki metanetine saygı duyarak acısına katılmak elbette ki görevimiz.
Bu sayfada ''erken batan bir can'ın'' ardından bakan bir DİK DURUŞ vardı.
Asla kabuk bağlamayacak bir yarayla yaşamak durumunda olan Değerli KOR'a sabır diliyorum.
Kim bilir bu sayfaya düşen Sayın KOR'un sesini duyuyordur Can Cüneyt...
Işıklar içinde uyuyorken...
Erdemle.
Yüreğimi dağladın can, can arkadaşım.
Bu günkü gibi taze, kapanmayacak bir yarayı bizlerle paylaştınız bizler de acınızı paylaşıyoruz.
Allah sabır mükafatıyla mükafatlandırsın yüreğinizi ferahlık versin.
Dediğiniz gibi ölmek hele de o yaşta bir kazada ölmek, şehit olmak kuluna göre bir ayrıcalık sanıyorum.
Üzüntümü nasıl ifade edeceğimi bilemiyorum.
Baştan sona ağlayarak okuduklarımdan anılarla yüklü hüznünüzü aynen yaşadım sanki.
Allâ-hu taâlâ bir daha böyle keder vemesin.
Tüm sevdiklerinizi size, sizi onlara bağışlasın canım kardeşim içtenlikle kucaklıyor, sevgiler selamlar gönderiyorum.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta