Cümle hamağı Şiiri - Yunus Temiz 2

Birkaç makam frekansında hiçliğimi besledim
Bir gassalın parmaklarında ürperti ödünç alarak.
Boşluk bereketlenip yutarak vahşice tüm sesleri,
Törpüleyerek kendini infazını yapar yalnızlık
Kasvet sancılarıyla ah zikirlerini tazeler nefesim
Kendi gölgesine refakat eden birkaç adım silsilesiyle
Bir ıslık yorgunluğunda nefes gibi soluyorum adını
Kıt kanatlarımdan kanarayarak yürürken kilometrelerce,
Başı bağlı yalanlarına inanır insanoğlu
Kendi alışkanlıklarınin diktatörlüğünde uysal
Kaderin siperinde acziyetlerini bileyerek yaşar.
Ben de mükerrer umutları satarak aldattım kendimi
Paravan telaşlarımla eksilterek ruh heybemden
Göçebe bakışlarla tabelalar aşarak
Hiçlik gömleğimde kan notaları birikiyor .
Kırışık yüzlerimizin taziyesinde uyanarak ölür her rüya
Ve bir kalbin teneşirinde kalır kaldıramadıklarımız...