CUMARTESİ ŞİİRLERİ

CUMARTESİ ŞİİRLERİ

İzzet Kocadağ

Geç şöyle de karşıma, sür taşını Hüseyin,
Yenilince kızmak yok, dedim bak peşin peşin,
Ye bakalım taşımı, yüklenip sağdan soldan,
Bilesin ki damaya çıktığımda zor işin.

17 Kasım 1990-Cumartesi/Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dememiş miydim sana, ahım tutacak bir gün,
Bana yaptıklarını çekeceksin büsbütün,
Ben affetsem de seni, Tanrı affetmeyecek,
El açıp O’na yalvar, çok üzgünüm çok üzgün.

11 Temmuz 1987-Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Çok bekledim seni ben, döneceksin sanarak,
Yıllar yılı aşkınla gece gündüz yanarak,
Gündüz hayalimdeydin, geceleri rüyamda,
Her dem seni yaşadım, düşlerime kanarak.

6 Temmuz 1991-Cumartesi / Konya
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Be vicdansız sevgili, eyle biraz merhamet,
Derdime derman yoktur, senden başka kabul et.
Ya deva olacaksın, şu halime acıyıp,
Ya kanlım olacaksın, bu gidişle nihayet.

15 Aralık 1984 – Cumartesi / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Nöbetteyim bugün de, kar yağıyor incecik,
Tel örgüler buz tutmuş, bembeyaz bocuk boncuk,
Çöktü akşam kışlaya, tipi sardı her yanı,
Işıklar sisli puslu, kar altında Bilecik…

22 aralık 1990 - Cumartesi / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Farelerde bir telaş, feveran dedikodu,
Mahalleye dadanmış, bir sinsi tekir kedi.
Gâh damda gâh bodrumda, duymasın bir tıkırtı,
Kaçan canı kurtardı, kaçamayanı yedi.

12 Nisan 1997- Cumartesi / İZMİR
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ne kara bir gündü bu, yandı yüreğim yandı,
Son ümidim de bitti, bütün ışıklar söndü.
Sen de mi diyerekten, sitem ettim sonunda,
Utandı kızararak gün dağlara saklandı.

26 Temmuz 1986- Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İnsan bir kere doğar ve de bir kere ölür,
Kaç canım var sanırsın, sana adanmış kâfir,
Bu kaçıncı hançerdir, bağrıma sapladığın,
Ölmedim hala ama yetti artık bu kahır.

28 Mayıs 1988-Cumartesi / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gün ağardı haydi kalk, perdeleri aç artık,
Yüzünü görmeliyim, bekletme de cama çık.
Bütün gece uykusuz kalmışım senin için,
Ellerin oluyordun, kâbuslarda apaçık.

31 Ekim 1987- Cumartesi / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ben acemi aşığım, bilmem ağdalı sözler,
Bir tek sana yanmışım, sönmez içimde közler.
Başka nasıl söylenir, ben sana sevdalıyım!
Anlayıver halimden, neden ağlar bu gözler?

5 Temmuz 1986 / Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sevmem gayrı bir daha, bu bana ibret olsun,
Yerini dolduracak, isterse nefret olsun.
Birine tapar gibi, bağlanıp kalmaksa aşk,
Uzak dursun gönlümden, istemem kısmet olsun.

25 Mart 1989-Cumartesi/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kimse görmez haydi gel, o yerde bekliyorum,
Değişmiş zaman mekân, aynı kalan ben varım.
Elimde kırmızı gül, içimde o heyecan,
Nerdesin hayal-i yâr, gel de bitsin efkârım.

8 Temmuz 1989-Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Biraz da hüzün doldur, boşalan kadehime,
Ağlamalıyım saki, yeter bu kadar deme.
Gözyaşımdır beni hep, avutup rahatlatan,
Yoksa büyür dertlerim, sığmaz koca âleme.

3 Aralık 1988-Cumartesi/Ankara
..

Devamını Oku
İbrahim Yalvaç

Cumartesi ve Pazar
Bu mübarek günlerde
Tüm ehl-i kudüs gibi
Tanrıya dönmem lazım
Çün' kapalı oluyor
Dinimin seccadesi kasım 04
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Değişti birer birer, zaman içinde her şey,
Saçlara karlar düştü, kirpik uçlarına çiy.
Bir sen kaldın içimde, değişmeden hep aynı,
Gönül hiç yaşlanmazmış, bunu bil aklına koy.

24 Şubat 1990- Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Masmavi bir denizdi, baktığında gözlerin,
Dalıp da kaybolurdum, öyle engin ve derin.
Meltemler eser iken, seni benden ayırdı,
Neydi bilmem bu kadar, bana kastı kaderin?

16 Nisan 1988 - Cumartesi / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ben senin yalan yanlış, gözlerine dalmışım,
Yıllar akıp geçerken, hep o anda kalmışım,
Neler gördümse artık, gözlerinin içinde,
Benliğimi yitirip, kulun, kölen olmuşum.

20 Şubat 1987-Cumartesi/ Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Giden gitti ey gönül, ağlasan da nafile,
Gözyaşın neye yarar, kan olup aksa bile.
Geçti bahar ayları, erdi mevsim hazana,
Güller soldu dalında, bir bir döndü gazele.

5 Ağustos 1989 – Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

O eski bir hikâye, yıllar geçti üstünden,
Yitip gitti anılar, ne kaldı ki o günden?
Küllendi yüreğimde, yıllar süren ateşin,
Geçti aşkın mevsimi, ne istiyorsun benden?

23 Eylül 1989 – Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gün battı bizim için, kaldı yıldızlar ve mah,
Başka birinin hakkı, yarın olacak sabah.
Geçti sevdanın vakti, anla artık be gönül,
Giden geri dönmüyor, desen bin kere eyvah!

31 Mart 1990- Cumartesi / Konya
..

Devamını Oku