Ağlıyorum durmadan öksüz çocuk misali,
Unutamadım gitti, seni ben yıllar yılı.
“Bekle! ” de avut beni, bari umudum olsun,
Hayata bağlanayım, tutup o yalan dalı…
3 Ekim 1987-Cumartesi / İzmir
..
Seni görmek ne güzel, bunca yılın ardından,
Nasıl da akıp gitmiş, görüyor musun zaman?
Titrek sesimden belli, anlıyorsun değil mi?
Nefesimi kesiyor, yine aynı heyecan.
22 Temmuz 1989-Cumartesi / Ödemiş
..
Ağlamakla dağılmaz, gönül bu kara bulut,
Gözyaşın yağmur olsa, yok artık ondan umut.
Hayata yeni baştan merhaba demek için,
Sil onu yüreğinden, artık tümüyle unut.
30 Eylül 1989 – Cumartesi / Ödemiş
..
Tanımadın haklısın, yıllar geçti aradan,
Neyleyim beni senden, mahrum etti Yaradan.
Kırk kat yabancı gibi, bakıp geçtin yüzüme,
Anladım senin için elim artık sıradan.
6 Ağustos 1988 – Cumartesi / Ödemiş
..
Adilsen Recep Amca, evinde taraf tutma,
İnsaflıyım diyerek, boşuna yalan atma,
Kirayı hep ben verdim, onlar beleş oturdu,
Odamda süleymancık, mutfakta kara fatma
30 Nisan 1988 – Cumartesi / Ankara
..
Bir bak da şu halime, can çekişen canı yaz,
Hançer yemiş yüreğim, tenden sızan kanı yaz,
Madem el oluyorsun, atıp imzanı artık,
Aynı kalemle bir de, katlime fermanı yaz.
3 Kasım 1988- Cumartesi / Ödemiş
..
Adının baş harfini yazdım buğulu cama,
Bir çift gözyaşı oldu, aktı dönüşüp gama.
Gam benim, hicran benim; her kahır benim olsun,
Kıyamam gözlerine, yeter ki sen ağlama!
28 Şubat 1987- Cumartesi/ Ankara
..
Yak o mektuplarımı, kimse görmesin başka,
Kalbime kilit vurup, tövbe etmişim aşka.
Seni ilk gördüğüm gün, son görüşüm olsaymış,
Bir daha hiç yüzüne, bakmasaymışım keşke…
6 Ekim 1990-Cumartesi / Bilecik
..
Kaldım yol ortasında, ne gelen var, ne giden?
Kuş uçmaz kervan geçmez, yıllardır bu vadiden.
Bir Allah’a mahsustur derler yalnızlık için,
Kullarına ne zormuş, ölüm gibi sahiden
18 Ocak 1992-Cumartesi / Konya
..
Sen o zamanlar hani, peri misal bir kızdın,
Kavak yeliyle gelip, bir gün kalbime sızdın.
Hüsnüne sözüm yoktu, inkâr edemem asla,
Lakin çok geç anladım, ne yazık vefasızdın.
24 Şubat 1990 – Cumartesi / Ödemiş
..
İçin için yanarım görünmez ateşlerde,
Bir tek sen biliyorsun, lakin merhamet nerde?
Söndü bütün yıldızlar, tutuldu gökte ayım,
Dünyamı zindan etti, çektiğin kara perde.
27 Ekim 1990 – Cumartesi / Bilecik
..
Sen de olmasan var ya, kim getirir bir haber?
“Gözünaydın yeğenim, Almanya’dan mektup var”.
Bu sözü her duyuşta, kanatlanıp uçarım,
Hasret zor Tahir Amca, çekene ölüm kadar.
9 Nisan 1983 – Cumartesi / Ödemiş
..
Öyleyse git hiç durma, neyleyim karar senin,
Ben izini süreyim hayalinin, gölgenin.
Bu şehrin her yerinde, türlü hatıran gizli,
Yeter bana bir ömür, şart değil cismin, tenin.
30 Haziran 1990 -Cumartesi/ Konya
..
Gittin sessiz sedasız, söndü güneşim ayım,
Göçtü başıma o gün, gönül tahtım, sarayım.
Kapanmış bütün yollar, yıkılmış tüm köprüler,
Ne gelen var ne giden, seni kimden sorayım.
22 Mart 1986-Cumartesi / Ankara
..
Sen de unut ne varsa, bana dair hatıran,
O güzelim yıllardan, neyse geriye kalan.
Ben de son bir kez bakıp, siliyorum ne varsa,
Hükmü yok hiç birinin artık hepsi bir yalan.
9 Şubat 1991-Cumartesi / Bilecik
..
Sen de biliyorsun ki, unutmam kolay değil,
Ezber etmişken seni, dilimde bu kadar yıl,
Bu sevda benimle bir, gider Mahşere kadar,
Evvel - ahir yârimsin, artık bunu böyle bil!
20 Ocak 1990 – Cumartesi / Ödemiş
..
Tat tuz kalmadı gitti, her nimet acı yavan,
Hasretlik demleniyor, akıp geçtikçe zaman.
Bir yırtık solgun resim, bir müzmin kalp ağrısı,
Hepsi bu kadar işte, senden geriye kalan
6 Nisan 1991- Cumartesi / Konya
..
Bilmezsin yokluğunda kahra düşmüş kim ağlar?
Yıllar önce terk edip, unuttuğun biri var...
Hala mahcup, utangaç; hala sana sevdalı,
Ve hep öyle kalacak, inan Mahşere kadar.
3 Kasım 1990 – Cumartesi / Bilecik
..
Bakma artık yüzüme, göz ucuyla gizliden;
O kara günden beri, artık bir ölüyüm ben.
Yüreğime hançeri, vurup da yıllar önce,
Sen değil misin beni, kan revan koyup giden?
23 Temmuz 1988 - Cumartesi / Ödemiş
..
Anlaşıldı bu derdin, ölmeden bitesi yok,
Zamanın merhem olup, yaramı örtesi yok.
Gam üstüne gam yağar, gün be gün yüreğime,
Yıkıldı son sığınak, ölümden ötesi yok.
24 Haziran 1989 – Cumartesi / Ödemiş
..
Cumartesi şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Cumartesi ile ilgili şiirler ve sözleri
Gençliğin hakkını vermekte geç kaldım,..
Geç olsa da felekten bir-kaç gün çaldım..
İçimdeki keşkelerin hepsini sokağa saldım,..
Önünü alamadım, geri de toplayamadım.
Kumkapı, Tepebaşı Nevizade Sokak, Ortaköy,
..
tahta bir bankta sabahın ayazında buldum kendimi yine bu parkta
Yaktım beni alıştırdığın sıgaramı derin derin çekiyorum içime
Heyecandan titriyorum sanki 18 inde gibi hala aynı aşkla
Görmeyeceğimi bilerek geliyorum her cumartesi olduğu gibi
Ordasın biliyorum camın arkasında beni izliyorsun
..
Elhamdülillah, Müslüman ülkeyiz bir bakalım aynaya.!
Neyimiz Müslümana uygun, başlayalım sorgulamaya.!
Müminin tatili, nurlu günlerden değil mi Cuma.!
Cumartesi, Pazar da nerden çıktı, tam bir muamma.!
Resülullah (s.a.v.) buyurmadı mı? Açık tebliğ etti.!
..
gel gör ki bu sabah da bir korkuyla uyandım
günlerden cumartesi
aylardan nisan
bahar her yan
yine kan ter içinde uyandım
bakma sen bu hallerime
..
Cumartesi günleri bazen sabahları Cebeci Pazarı'na takılıyorum. Arada tek başına bazen de benim gibi bir kitap hastası çok sevdiğim bir arkadaşımla. Bizim ki hastalık işte, daha tedavisi de bulunamadı onu söyleyeyim. Pazar da ne ararsan var derde devadan gayrı. Benim ilgi alanım tahmin ettiğiniz gibi kitaplar. O kadar ucuz o kadar hesaplı kitaplar var ki hayret edersiniz, fiyatlarını söylesem dudağınız uçuklar. Tabi ki çoğu kullanılmış kitaplar ama çok temiz olanları da var, çok hırpalanmış olanları da, bize de zaten içinde ki bilgiler lazım...
Kedilerimiz 16 Nisan günü Hürriyet Ankara sayfasına çıktı, mahallemizin değerli bakkalı Yaşar amcaları ile birlikte. Çakır kedi bile medyatik oldu da bir biz olamadık medyatik. Her neyse çok da önemli değil zaten. Yavruların gözlerinin açılmasına ramak kaldı, az bir zaman sonra dışarılarda dolaşmaya başlarlar. Sokağın başlarına yazılar bile astık arabalar için''Dikkat kedi var yavaş geçin'' diye...
Havaların bu sıralar maşallahı var, aman nazar değmesin. Ara da İtfaiye Meydanı'na iniyorum, ara da Çıkrıkçılar yokuşuna sarkıyorum. Buralar hâlâ çok otantik yerler benim için. Turistler de kendilerini göstermeye başladılar güzel Ankara'm da yavaş yavaş. Biz de yabancı dilin Y si bile olmadığından bu yaz da haliyle tarzanca anlaşacağız denk gelen olursa. Hem Tarzanca'nın dil kuralları ve sözlüğüde yok.
Tam bitişiğimizde ki Anafartalar Meslek Lisesi'nde bir dolu öğrenci var cıvıl cıvıl, coşku dolu gençler. Bazen diyorum ah onların yaşına insem, arada da boş ver be oğlum, ne sıkıntılar çektin sen o yaşlarda, ne terk edilmişlikler yaşadın o yaşa inip de ne olacak diyorum ve konuyu kapatıyorum...
..
