Ben ''Suçluyum.'' derim, o özür diler,
O madem özür diler, ben ne diye şiir yazarım?
Hata varsa, özür vardır.
Özür varsa, hata vardır.
Peki ya hata varsa;
Kim hatalıysa hatalı;
Ben niye bu dehlizin içindeyim?
Şikayet etmiyorum ama,
Ben neden oy veremediğim bir seçimdeyim.
Doğru ya;
Hikaye etmek dahi şikayet etmektir.
Ama ne bileyim işte...
Kafam çok yeşilleniyor benim,
Cumartesi geceleri.
Her zaman bir yeşil efsunun gafletindeyim ama,
Bir başka oluyor bu cumartesi geceleri.
Sanki ağzımı açsam bir küfür,
Kapasam bir sitem oluyor.
Sanki gözümü açsam bir mahrem,
Kapasam bir ispatsızlık çöküyor.
Sanki gülsem bir gamsızlık,
Ağlasam bir yersizlik oluyor.
Sanki şımarsam bir tatsızlık,
Kapansam bir mutsuzluk çöküyor.
Açmadım ağzımı, yummadım gözümü,
Lakin; hem çenem düşüyor,
Hem de uykusuz kalıyorum bu cumartesi geceleri.
Hani şans denen bu yaramaz sözcük,
Bu şiirlerin sahibine uğramıştı.
Uğramamış demek ki...
Belki de; uğramıştır.
Belki de; O'nun için en güzeli budur.
Belki de; bir şanstır benden uzak kalmak.
Belki de; sevilmek, benim tarafımdan,
Bir uğursuzluktur.
Nereden bilebilirim ki?
Diğer güzel ihtimalleri,
Dillendirmek yeteneğine sahip değilim.
Belki de sahibimdir lakin;
Gereksiz bir mütevazılık giriyor gönlüme,
Bu cumartesi geceleri.
Anlaşabilmek güzel şey,
Anlatabilmek güzel şey,
Bazen anlatamamanın verdiği o tatlılık,
Çok güzel şey.
Ama galiba; ne anlatabildim,
Ne de anlatamamanın verdiği o tatlılık benimle.
Duyduğuma göre; LEYLA, MEVLA'ya ulaşmanın,
En çetrefilli ve tek gerekli yolu.
Bildiğim kadarıyla biz öleceğiz.
Şu bedenimiz yok olacak,
Kaybolup gideceğiz o mezar taşının altında.
Lakin; ruhumuz öyle temiz kalacak ki,
Sevebildiğimiz için.
Her ne olursa olsun sevebildiğimiz için.
O yüzden, vermemeli o bedene bir önem,
Ruhlarımız bahtiyar olmadıktan sonra,
Gönlümüz, AŞK ile seyran etmedikten sonra,
Ne anlamı var öpülen o ellerin?
Ne anlamı var aldığımız o nefesin?
Nefes aldığımı hissetmiyorum ben,
Bu cumartesi geceleri.
Peki geriye ne kaldı?
Sadece yazılmış bir kaç şiir,
Bir de gelecek günlere yorgun gözlerle bakan,
Yorgun bir ümit kaldı.
Kimsede de hata yok aslında.
Sadece, oy verilemeyen bir seçim kaldı.
Ya ruhumuz AŞK ile seyran edecek,
Ya da karanlıklardan karanlık beğen.
Bu gönül daha çok çileler çekecek,
Bu cumartesi geceleri.
Kayıt Tarihi : 6.12.2020 02:41:00
Kayıt Tarihi : 1.4.2021 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!