Adana- Kozan doğumluyum. Şiiri, yaşamı, kısacası insan
için olan her şeyi severim.
Sarmış çevresini hoca, hacı
Takmış başına sahte tacı
Söyle Avrupa'mıdır açlığın ilacı
Ağlıyor ülkende, ana, baba, bacı.
Aslan kesilir kükrer halkına
Hamalım,
Yüküm ağır.
Sana uzaklardan umutlarını getirdim
Yoksul çocukların
ve gülüşlerini,
Kara dişlerinden sızan.
Onun adı Haluk,
Henüz on beş yaşında,
Diklense de yaşama,
O daha yolun başında.
Yaşıtları okulda,
Benim karım
Ne bir ay parçası,
Ne de Kaşıkçı elması.
Her tarafı sinire kesmiş,
Bir elinde kahve,
Bir elinde sigarası.
Bu dünyanın sahibi sensin hey,
Sigarayı içişinden belli,
Dumanını havaya savuruşundan.
Aynaya takılışından belli hey,
Saçlarını savuruşundan.
Bu dünyanın sahibi sensin,
Siz uyurken ben,
Ekmek çaldım fırından,
Çocuklarım doyacak diye,
Uçuyorum mutluluktan.
Siz uyurken ben,
Ne zaman düşsem içine bir mutluluğun,
Oturur boğazıma taş gibi yokluğun.
Her gülmenin eksik bir tarafı var,
Bilmiyorsun,
Sensizlik benim mapusluğum.
Küçücük elleri var o çocukların,
Kocaman yürekleri.
Bilemezsin neden mahcup gözleri.
Adı Mehmet, Ayşe ne farkeder,
Hepsinin yarına dönük yüzleri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!