CUMA ŞİİRLERİ

Şimdi çok uzaklarda, yok artık ondan haber,
Neyleyim ki ayırmış yollarımızı kader.
Sürse sürse bir ömür sürer anca bu hicran,
Nasılsa Mahşer günü olacağız beraber.

22 Şubat 1991-Cuma/Bilecik
..

Biliyorum unuttun sen beni çoktan artık,
Oysa ben senden hala, geçemedim ne yazık.
Unutmak istedikçe perçinlendin kalbime,
Belli ki divanenim, söz götürmez apaçık.

7 Mart 1986-Cuma/Ankara
..

Bademler çiçek açtı, sokağında matem var,
Gelir geçerim yoksun, gözlerim seni arar.
Ben gülümü isterim, gerisi elin olsun,
Korkuyorum bu sene sensiz geçecek bahar,

2 Mart 1990-Cuma / Ödemiş
..

Gittin ellerin oldun beni vurup gönülden,
Bülbüldüm ayrı düştüm, bahar içinde gülden.
Feryat, figan eyledim, ardından yıllar yılı,
Ağladıkça avundum başka ne gelir elden.

28 Aralık 1990-Cuma Bilecik
..

Hava, su, ısı derler, yaşam için en elzem,
Benim için bir de sen olmalısın bir tanem!
Yetmez yaşamam için, sayılan üç gerekçe,
Ölürüm dayanamam, sensizliğine bir dem.

16 Aralık 1988 - Cuma / Ankara
..

Güneş doğar gün akar da gider.
Gölgeler beklemez uzar da gider.
İnsanoğluna inat ömür kısalır.
İnsanoğlu farkına varmaz da gider.



..

Koptu kızıl kıyamet, dört yanım yangın yeri,
Beni sensiz bırakıp gittiğin günden beri.
Söndürmedi hiçbir şey, bu hicran ateşini,
Yanıp yanıp kül oldum gün be gün diri diri,

14 Haziran 1991-Cuma /Konya
..

Bir Cuma vakti,
Ezanlar, hutbeler durdu.
Herkes neden, niye diye birbirine soruyordu.
Ulu Cami de,
İmamdı besbelli,
Ağır ağır,vakarla çıktı kürsüye.
Konuştu konuştu…
..

Bu rüzgâr her kişinin, eser başından er geç,
Doldur aşk şarabından, bir kaç yudum da sen iç.
Varsın vefasız çıksın, yâr dediğin be gönül,
Her seven kavuşsaydı; aşk, aşk olur muydu hiç?

12 Nisan 1985 – Cuma / Ankara
..

Haram, helâl demez aç gözlü saldırır oturdu mu sofraya,
Bin tane “Olmaaaz, günaaah” çıkarır önüne, danışma softaya
Hiç kimsenin ağzının çalımına bakma, ofsayttan gol yersin
Ef’aline bak, hatır sorar mı, yaşlıya, yoksula, hastaya
13 Aralık 203- 11,45 Cuma
..

Ne vardı bu kadar çok, bağlanacak bilmem ki?
Kördüğüm oldu işte, sende ararken aşkı,
İlle de sen dedi hep, vazgeçmedi hiç gönlüm,
Aşkı tatmayacaktı, sen olmasaydın belki?

26 Haziran 1987 – Cuma / Ödemiş
..

İçim ağlıyor inan, dışım gülerken doktor,
Söyle bu gönül yaram, neden hiç kapanmıyor?
Yok, mudur bir ilâcı, bu kapkara sevdanın,
Eriyorum gün be gün, böyle yaşamak çok zor.

17 Mayıs 1985 – Cuma / Ankara
..

Hiç affetmeyecektim, seni mahşere kadar,
Ahımdan olacaktı, evin barkın bir mezar.
Milyon kere el açtım, Tanrı’nın huzurunda,
Kıyamadım bir kere, edemedim intizar.

2 Şubat 1990 - Cuma / Ödemiş
..

Artık sönmek üzere, yağını çekti kandil,
Geçti ömrün baharı, pişmanlık çare değil.
Giden gitti yoluna, sana ağlamak kaldı,
Hesap kapandı gönül, elde var ıslak mendil.

25 Ağustos 1989 – Cuma / Ödemiş
..

Dün gece kıyametin koptuğu gündü gafil...
Nikâhın kıyılırken, suru çekti İsrafil,
Üfledi koca dünya, çöktü garip başıma,
Sen başka bir alemde, dağıtırken karanfil.

8 Aralık 1989 – Cuma /Ankara
..

Bir tomurcuk gül idin, seni ellere verdim,
Kanadıkça yüreğim, dağlayıp tekrar sardım.
Unutacağım derken, döndü kara sevdaya,
Mahşere dek sürecek, biliyorum bu derdim.

21 Temmuz 1989 / Cuma - Ödemiş
..

Git yolun açık olsun, İzzet ü ikbal ile,
Dönme bir daha geri unut adımı bile.
Neyse artık muradın, çıksın bir bir karşına,
Alışmışım nasılsa, bana kalsın her çile.

17 Mart 1990-Cuma/Konya
..

Hüzünlerimiz çoktur, işimiz oldu yapboz,
Kubbeyi zor taşıyor, hasarlı yorgun tonoz,
Her gün eklenir durmaz, gör ki gam üstüne gam,
Çatlamış sızdırıyor, dünya denen kavanoz…

22 Mayıs 2014 - Cuma / İzmir
..

Kervan yola düzüldü, “dur” demeye geç şimdi,
Ya gelirsin ya kalır, çok beklemez göç şimdi.
Geliyorsan yârimsin, kalıyorsan elveda!
Usandım beklemekten, karar senin seç şimdi.

1 Nisan 1988-Cuma/Ankara
..

Elveda demek kolay, öylesine sevdaysa,
Yüreğin onda bunda, birkaç kişide paysa,
Ya benim gibi âşık, nam-ı diğer Mecnunsan,
Geç bakalım Leyla’dan, öyle hemen kolaysa.

3 Mart 1989-Cuma / Ankara
..