İZZET KOCADAĞ CUMA ŞİİRLERİ

İZZET KOCADAĞ CUMA ŞİİRLERİ

İzzet Kocadağ

Çiçek çiçek gezerken, ağa düştün kelebek,
Seni azat etmez ki, güzel diye örümcek.

6 Nisan 1990- Cuma / KONYA
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Al bu kızıl güle bak, kanayan kalbimi gör!
Onu sen yaraladın, hançer dilinle nankör...

4 Mart 1983 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Zihnim başka alemde, onunla haşır neşir,
Ne yazarsın tahtaya, anlamam hiç tebeşir!

6 Nisan 1984 – Cuma / Ödemiş Lisesi
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dinmese bir gün bile, hicranından kederim,
Kesmedim umudumu, bilirim Allah kerim.
Duyarsam bir gün eğer, el olup gittiğini,
Bil ki öldüğüm gündür, ahrete göç ederim.

23 Mayıs 1986 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ne feleğe küskünüm, ne de vefasız yâre,
Beni bende bırakın, dil dökmeyin boş yere!
Kimseye bir sözüm yok, tek isteğim yalnızlık,
Ruhumu dinliyorum, tenhalarda avare.

13 Ekim 1989 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir kez daha şans tanı, Tanrım bana ne olur!
Tövbe! Etmeyeceğim, bir daha aşka gurur.
Varsın her gidişimde, bağrıma hançer vursun,
Sarıp yaramı tekrar, diyeceğim yine vur.

29 Nisan 1989- Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Biliyor musun dostum, böyledir dünya hali,
Kimi mesut, bahtiyar; kimi divane, deli.
Bakıp Mecnun halime, benim için üzülme,
Leyla’sını yitiren, böyle olur be Ali!

13 Nisan 1984 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Annem Babamdan uzak, beni hasret koydun ya;
Sanki çöktü başıma, yıkıldı koca dünya.
Ne çocukluk yaşadım, ne gençliğimi bildim,
Helal etmem hakkımı, sana asla Almanya!

6 Mayıs 1983 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hiç affetmeyecektim, seni mahşere kadar,
Ahımdan olacaktı, evin barkın bir mezar.
Milyon kere el açtım, Tanrı’nın huzurunda,
Kıyamadım bir kere, edemedim intizar.

2 Şubat 1990 - Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İçim ağlıyor inan, dışım gülerken doktor,
Söyle bu gönül yaram, neden hiç kapanmıyor?
Yok, mudur bir ilâcı, bu kapkara sevdanın,
Eriyorum gün be gün, böyle yaşamak çok zor.

17 Mayıs 1985 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Koptu kızıl kıyamet, dört yanım yangın yeri,
Beni sensiz bırakıp gittiğin günden beri.
Söndürmedi hiçbir şey, bu hicran ateşini,
Yanıp yanıp kül oldum gün be gün diri diri,

14 Haziran 1991-Cuma /Konya
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hava, su, ısı derler, yaşam için en elzem,
Benim için bir de sen olmalısın bir tanem!
Yetmez yaşamam için, sayılan üç gerekçe,
Ölürüm dayanamam, sensizliğine bir dem.

16 Aralık 1988 - Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Şimdi çok uzaklarda, yok artık ondan haber,
Neyleyim ki ayırmış yollarımızı kader.
Sürse sürse bir ömür sürer anca bu hicran,
Nasılsa Mahşer günü olacağız beraber.

22 Şubat 1991-Cuma/Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir tomurcuk gül idin, seni ellere verdim,
Kanadıkça yüreğim, dağlayıp tekrar sardım.
Unutacağım derken, döndü kara sevdaya,
Mahşere dek sürecek, biliyorum bu derdim.

21 Temmuz 1989 / Cuma - Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sür atını akıncı, titresin serhat boyu,
Durulsun dize gelsin, Tuna’nın hırçın suyu.
Dağlardan yankılansın, gürleyen nal sesleri,
Haram etsin düşmana, bir dem tatlı uykuyu.

25 Mart 1994 – Cuma / Konya
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ama böyle değildi, anlaşmamız, ahdimiz,
Bir ömür sevecektik ayrı düşsek dahi biz.
Unutmak ne kelime, aylar yıllar geçse de,
Aşkımız kalbimizde kalacaktı tertemiz.

25 Ocak 1991-Cuma / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Biliyorum unuttun sen beni çoktan artık,
Oysa ben senden hala, geçemedim ne yazık.
Unutmak istedikçe perçinlendin kalbime,
Belli ki divanenim, söz götürmez apaçık.

7 Mart 1986-Cuma/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Üç nolu çam ağacı, yine efkârlıyım ben,
Ağlamak istiyorum, kimseye görünmeden.
Sen de görüyor musun, yoksa yine mi hayal?
İyi bak O değil mi? Sessizce gelip giden...

27 Nisan 1984 – Cuma / Ödemiş Lisesi
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Vur neşteri be doktor, sök kalbimi derinden,
Bir bak iflah olur mu, yaralı her yerinden?
Öleceksem öleyim, çekecek hal kalmadı,
Kurtar beni bu dertten, ayır onu yârinden.

14 Eylül 1990-Cuma / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Artık sönmek üzere, yağını çekti kandil,
Geçti ömrün baharı, pişmanlık çare değil.
Giden gitti yoluna, sana ağlamak kaldı,
Hesap kapandı gönül, elde var ıslak mendil.

25 Ağustos 1989 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ne çok inandık kandık, hayat denen masala,
Bir varmış bir yokmuşuz, okunduğunda sala.
Omuzlarda taşındık, bir süre yas içinde,
El çekti dostlar bile, mezara çeyrek kala.

1 Mayıs 1987 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bu rüzgâr her kişinin, eser başından er geç,
Doldur aşk şarabından, bir kaç yudum da sen iç.
Varsın vefasız çıksın, yâr dediğin be gönül,
Her seven kavuşsaydı; aşk, aşk olur muydu hiç?

12 Nisan 1985 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dönüşün olmasa da bekleyeceğim gülüm,
Bir ömür sürse bile, ayrılık denen zulüm.
Her batan gün bağrıma, kor olup düşedursun,
Yanıp tükensem dahi, seni soracak külüm.

27 Şubat 1987 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ne vardı bu kadar çok, bağlanacak bilmem ki?
Kördüğüm oldu işte, sende ararken aşkı,
İlle de sen dedi hep, vazgeçmedi hiç gönlüm,
Aşkı tatmayacaktı, sen olmasaydın belki?

26 Haziran 1987 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ye kürküm ye! Çekinme, bu itibar hep sana,
Bakan yok hiç nasılsa, içindeki insana.
Mala mülke takılmış, herkesin aklı fikri,
Paraya tutsak olmuş, cümle alem baksana.

8 Mayıs 1998 Cuma / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Çocukluk bitti çoktan, gençlik de geçip gider,
Bitmeyen tek hasretlik, hep benimle beraber.
Yine pas geçti gitti, Postacı Tahir Amca,
Demek ki yok elinde, Almanya’dan bir haber.

25 Mart 1983- Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dün gece kıyametin koptuğu gündü gafil...
Nikâhın kıyılırken, suru çekti İsrafil,
Üfledi koca dünya, çöktü garip başıma,
Sen başka bir alemde, dağıtırken karanfil.

8 Aralık 1989 – Cuma /Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kerem senin Aslı’n var, Mecnun senin de Leyla’n,
İsmini söyleyemem, benimkisi bir ceylân.
Yaklaşsam kaçar gider, sisli dağlar başına,
Beklesem av olacak, aşkımız da bir yalan.

23 Mart 1984 – Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bademler çiçek açtı, sokağında matem var,
Gelir geçerim yoksun, gözlerim seni arar.
Ben gülümü isterim, gerisi elin olsun,
Korkuyorum bu sene sensiz geçecek bahar,

2 Mart 1990-Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gittin ellerin oldun beni vurup gönülden,
Bülbüldüm ayrı düştüm, bahar içinde gülden.
Feryat, figan eyledim, ardından yıllar yılı,
Ağladıkça avundum başka ne gelir elden.

28 Aralık 1990-Cuma Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Trenler gelir geçer, sen hala seyrindesin,
Dünyadan bihabersin, öküzüm pek sadesin,
Ho derlerse yürürsün, çüş derlerse durursun
Bir torba saman için her emre amadesin

6 Nisan 2012 – Cuma/ İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sen bağrımda kanayan, kapanmayan yaramsın,
Tütüyorsun gözümde, hala buram buramsın.
Tutamam ellerini, bakamam hiç yüzüne,
Ellerin yâri oldun, artık bana haramsın.

(07.12.1990 - Cuma / Bilecik)
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yedi düvel birleşse, etmez bir yıldız-hilal,
Andımız var dönmeyiz; ya ölüm, ya istiklal…
Çanakkale, Sakarya gördü en son yüzünü,
Şimdi Kocatepe’de, Gazi Mustafa Kemal.

30 Ağustos 1996-Cuma / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ne vardı mümkün olsa, dönebilsek yeniden,
Hayal olmuş yıllara, aynı can, aynı beden.
Beynimin eleğinden, geçiyor tüm anılar,
Süzdüğüm mazi değil, mazi içindeki sen.

16 Kasım 1990 – Cuma / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kendine gel yiğidim, bir kız mı yenildiğin,
O da etten kemikten, senin gibi bildiğin.
Aşkına boyun büküp, esiri olmaktansa,
Vur hançeri kalbine, duyulsun mert öldüğün

9 Kasım 1984 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Unut diyorsun dostum, kolay olsaydı keşke,
Nerden düştüm bilmem ki, ben bu ümitsiz aşka,
Sevmedi, sevemedi, kırık kalbim bir daha,
Sanki güzel kalmadı, dünyada ondan başka.

7 Ekim 1988-Cuma/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ört yine perdeleri, gözlerim hasret kalsın,
Güç bela avunmuşken, yine yaşlarla dolsun.
Cama düşen gölgen de, yeter bana razıyım,
Bileyim ki ordasın, hala umudum olsun.

19 Ağustos 1988-Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dumanlar içindesin, hayallerimde hapis,
An be an karşımdasın, eskisi gibi halis.
Dokunmak istiyorum, saçlarına uzanıp,
Dağılıyor bir anda, gördüğüm hülyalı sis.

23 Ekim 1987- Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Diz çökmüş huzurunda; nice han, nice sultan,
Titretmiş dört bir yanı, buyurduğu her ferman,
Ne var ki aşkı için, tutsak olmuş Hürrem’e,
Köleye köle olmuş, o Muhteşem Süleyman.

7 Ocak 2011- Cuma / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hiçbir şeyden korkmam ben, bir tek istisna inan,
Karanlık bir gecede, yolumu kesse şeytan,
Devler ateş püskürse, vampirler kan istese,
Beni korkutan tek şey, senden gelecek hicran.

28 Mart 1986-Cuma/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir derin uykudayım, gören yok, uyaran yok,
Belli unutulmuşum, benden haber soran yok.
Ninniler söyleniyor, kulaklarıma hala,
Kuru sözden ibaret, şefkat ile saran yok.

6 Mart 1998 / Cuma - İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Burası yerin değil, düşmüşsün kör kuytuya,
Hasret kalmışsın belli; kelebeğe, hem suya.
Bari bir fal bakıp da, gönlümü eğleyeyim,
Yanlış yerde açmışsın, çok üzgünüm papatya!

29 Nisan 1983 / Cuma - Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Evrende her olayın gayesi var besbelli,
Anlamsız hiç bir şey yok göremedin mi deli?
Bilesin bu çektiğim, hicran da boşa değil,
İşte bak şair oldum, burdan gittin gideli.

15 Ocak 1988 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Tüketme nefesini, ne söylesen nafile,
Ben geçtim o sevdadan, kahredip tövbe ile,
Yolsan da saçlarını, diz çökerek karşımda,
Affetmek şöyle dursun, bakmam yüzüne bile…

30 Haziran 1989-Cuma/Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Artık selam sabah yok, geçiyorken önümden,
Bilmem o iftiraya, kandın duyarak kimden?
Billahi ki suçum yok, Tanrı şahidim olsun,
Ölüyorum kahrımdan, derde düştüm elemden.

23 Aralık 1988 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sen şu boş kadehimi, doldur yeniden saki,
Bu gece içip sarhoş olacağım illaki,
Hangisinden başlasam, saymakla bitmez derdim,
Anlatsam yarım kalır, bir ömür yetmez belki.

13 Ekim 2006 – Cuma/ İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sultan doğsan ne olur, tahtı var devleti var,
Emrine tabi olsa, en muhteşem ordular.
Nihayet bir fanisin, gelip geçici sen de,
Sürecek saltanatın, ancak bir ömür kadar.

27 Mart 1998 – Cuma / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Senden vazgeçemem ben, sus ağzından yel alsın,
Olmaz diyorsan şayet, bu sevda bana kalsın,
İllaki sev diyemem, gönüle ferman olmaz,
Öyleyse hiç bekleme git yolun açık olsun!

4 Ocak 1985-Cuma/Ankara
..

Devamını Oku