Cuma Gününde Şiiri - Kenan Kervan

Çalsa keşke telefonum müjdeli melodisi ile,
Ve sen kısık sesinle merhaba desen.
Heyecandan sesim kesilir konuşamam,
Şu mübarek Cuma gününde.

Sesini duymak istedim merhaba.
Hele ki ihtiyacım vardı sana dersen eğer,
O gün ibadete gerek yok senin için.
İki dakikada olsa bana yaşattın ya,
O kelamlar için melekler müjdeler cenneti sana.

Çıksan keşke karşıma hiç ummadığım anda,
Geldim işte, sana geldim desen ey sevgili.
Dizlerim çözülür ayakta duramam,
Şu mübarek Cuma gününde.

Seni özledim, sana geldim desen.
Başımı çevirir hayal sanırdım herhalde.
Gene bakıp sana şaşkın şaşkın inanamazdım.
Karşında dakikalarca bekleyip gözlerine bakarak.
Bir anda sarılırdım boynuna, seni sımsıkı sarardım.
Gözlerime bakıp sevdiğini söylerken,
Gitmem artık gitmem, bu geliş son artık gidişi yok desen.
Tutamazdım kendimi, omzunda ağlardım.
Şu mübarek Cuma gününde.

Kurbanlar keserdim senin için,sana adadığım.
Bırakmazdım seni, ayırmazdım hiç yanımdan.
Kıyamazdım herhalde sana dokunmaya bile.
Bakardım sadece ahu gözlerine, doyamazdım.
Seni yaşardım, sen olurdum geri kalan ömrümde.

Çalsa keşke telefonum desen merhaba.
Çıksan karşıma keşke hiç ummadığım anda.
Ayaklarımın bağı çözülse.
Nutkum tutulup sesim kesilse.
Hıçkırıklara boğulsam omuzlarında.
İbadet etmek gibi doyurursan aç kalan ruhumu.
Selaların verildiği şu mübarek Cuma gününde.