Cuma Şiiri - Baran Çetin

Uzunca bir kış,
çöken bir kul, yanan karakterler,
bir cuma çıkışı, babam sünnete davet ediyor.
Yok dediğim azınlık anlar,
bahar geliyor yaşamımıza, körpe hisler açıyor her yanımızı.

Göz ucuyla bakıyorum okumadığım kitaba,
saklı hayallerle donattığım distopyam,
davamdan yorgun düşen bir beden,
esmer çocuklar bana bakıyor,
beyhude hayallere peşinde koşan yaşlı insanlar.

Ermeni dostun geri dönme umuduyla,
komşusuna verdiği altın,
haramları yırtığım devrimci ruhum,
korkak ve tırstığım azınlık hayaller,
neyse, seviyorum seni, acelesi yok ama...