Çukurova Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

ÇUKUROVA

Çukurova!
Hep renginde bereket doğurdu
Çalkayıp çağladı salıverdi kendini Ceyhan
Meyve sebze tahıl verdi
Küfür bulaştı inat kara benizlere
Çukurova rahmi irinli kanlı
Kara kuru çoluk çocuk çoğaldık
Tutamadı bağrında hep bir taraflara savrulduk
Bir kıraç gönüller yaren kaldı
Kıskandı kendinden kendi bedeninden
Amanos dumanlı sisli, çiy
Anamın elleri naçar, bir garip
Yaktı kavurdu ateşi hep hasret hep yitik
Çukurova çekiştirir cezbin kölenim
Dönüp dolaşıp toprağında öleyim