(Kaç kere yaktın yürekten)
İlk anamı alıp boynumu büktün
Babamın göçünü buraya çektin
Anladım sen bana gözünü diktin
…Kavlimi bozarım bak Çukurova.
Annemi kaybettik yazık demedin
Yaşayalım dedik imkân vermedin
Kalanlar perişan bakıp görmedin
…Sana gücüm yetmez sak Çukurova.
Dağlar taşlar şahit oldu acıma
Ayağı çok gördün küçük bacıma
Zaten ulaşamam ben amacıma
…Bu mu tanıdığın hak Çukurova.
Sanmayasın sana kafa tutarım
Anamın koynuna girer yatarım
Sakın olmaz deme hapı yutarım
…Şimşek ol üstüme çak Çukurova.
Gittiğin yol yanlış deme yürürüm
Tüm derdi peşime takar sürürüm
Daha çile varsa mecbur görürüm
…Riya bilmem yüzüm ak Çukurova.
Talih zaten gülmez sevdadan yana
Onu da çok gördün ne oldu sana
Kadersiz doğmuşum desene bana
…Göğsüne madalya tak Çukurova
Bir Ozan Ceyhan’ım adımı duydun
Yazdım inanmadın yadlara uydun
Kırdın kanat kolum çaresiz koydun
…Münasiptir kınan yak Çukurova.
Çukurova/2012
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 1.12.2012 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!