Çukurova Şiiri - Abbas Paksoy

Ovan cennet diye, değer biçerim.
Abu-hayat’lı, suyundan içerim.
Senden ayrılıp, nereye göçerim.
Beden’imde can’ımsın, çukur ova.

Boran-Ayaz’lı, kara kış’ın olmaz.
Dört mevsim, çiçeklerin açar solmaz.
Caddeler, sokaklar, güzelsiz kalmaz.
Damar’ımda kan’ımsın, çukur ova.

Toprakların da, her türlü iş’in var.
Yağ’lı kaymak’lı, tat’lı, bol aş’ın var.
Dövüldükçe, ekmek veren döş’ün var.
Servet’imde, mal’ımsın, çukur ova.

Oto yol’ların, kalbinde damar’ın,
Kars-Edirne, Kara deniz’e varın.
Bütün dünya'yı, aydınlatır far'ın.
Işığımda pil’imsin, çukur ova.

Al bayrak, dalgalanır göklerinde.
İşte, tam dünya'nın, orta yerinde,
Paksoy'um, Akdeniz'in seher’inde.
Vatan’ımda elimsin, çukur ova.