Çukurova...1 Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Ekmeğini yedim suyundan içtim
Bir sevda ki sorma ateşsiz piştim
Bana çare ancak sende demiştim
…Kerem eyle sesim duy Çukurova.

Gizem arıyorum neyinde saklı
Suların mı farklı havan mı farklı
Bir bakmak yetiyor çeliyor aklı
…Çabuk değişiyor huy Çukurova.

İpek gömlek giymiş sedef düğmeli
Saçlar bele değmiş gözler sürmeli
Gören selâm durup başın eğmeli
…Sen nasıl görmedin hay Çukurova.

Karşıdan gelirken gözler bakışır
Bu nasıl kıvılcım birden çakışır
Melek dersen bu ad ona yakışır
…Dilin lâl olurdu vay Çukurova.

Söyle şu güzele cama çıkmasın
Feleğim şaşıyor öyle bakmasın
Saçları örmesin çiçek takmasın
…Özümden şikâyet say Çukurova.

Toros dağlarına çıksam olur mu
En yüce yerinden baksam olur mu
Bu aşka türküler yaksam olur mu
…Ben yürekten yandım oy Çukurova.

Sen Ozan’a söyle bu nasıl bir hal
Gamzeleri petek dudakları bal
Ya bizi kavuştur ya canımız al
…Yan yana mezara koy Çukurova.

Adana/2012